The dutch translation of the article can be found here.
Much greater effort and resources must be invested to increase small-scale agricultural producers' resilience to climate change and safeguard our global food security. Current attempts to reach those most vulnerable are insufficient; investment is needed now. International partners recently developed a “Blueprint” to guide the design and implementation of Digital Climate Advisory Services (DCAS) for 300 million smallholder farmers in the next nine years. Best practices from the Dutch G4AW programme were important input.
The problem in a nutshell: today, there are 500 million small-scale farmers worldwide and they produce 60% of all agricultural output. Severe climate change threatens to reduce this output by 30% in thirty years’ time, while during this same period the need for food will grow by 50%. To stop this trend, digital climate advisory services (DCAS) help to raise the yield in a sustainable manner: from seasonal forecasts to pest advisories, planting calendars to early warning systems and micro-financial services. That is why at the Climate Adaptation Summit, held in the Netherlands last January, many participants agreed to produce a Blueprint to facilitate access to these services for at least 300 million smallholders in 2030. This Blueprint has now been released.
Input from twenty-three countries was assembled by a project team of six organisations (World Resources Institute, Global Center on Adaptation, Terranomics, IRI Columbia, World Food Programme, World Business Council for Sustainable Development). As an early adaptor in making these innovative agricultural services possible since 2013, the Netherlands Space Office shared the lessons learned of their eighty-million-euro Geodata for Agriculture and Water Programme (G4AW) in Africa and Asia. The importance of DCAS to achieve long-term effects were specifically emphasised: making small-scale farmers and pastoralists substantively able to withstand environmental shocks and stresses.
2.2 to 7 billion dollars
Current DCAS efforts are insufficient, the Blueprint states. “They are marked by fragmented and project-level small-scale efforts, limited understanding of best practices and misaligned policy and investment incentives.” To reach their goal, the Blueprint shows that an investment is needed in the range of 2.2-7.5 billion USD. In comparison: from 2015 to 2020, the investment is estimated at 1 billion USD. Service models will need to be customised to local contexts, accounting for the level of digital readiness, climate vulnerability and predominant suitable business models. At the Dutch Ministry of Foreign Affairs, Carola van Rijnsoever, director Inclusive Green Growth, underscores this customisation. “Country ownership and demand-driven design of DCAS are important. Countries have different levels of e.g. digital literacy, investments in infrastructure, different institutions and policies and private sector development. No single DCAS will be able to serve all 300 million small-scale producers.”
Mrs van Rijnsoever further emphasises that the Blueprint should be part of a bigger picture and the importance of thinking in “food systems.” “DCAS will only be able to contribute to the increased resilience of smallholders when these services are accompanied by interventions in the agricultural sector. Market development, value chain development, an enabling environment, etcetera are vital conditions for success. At the same time, aspects regarding nutrition, water, climate, biodiversity, renewable energy and the like must also be taken into account.”
Reaching scale
The Blueprint provides core principles for DCAS design, implementation and targeting the investments. It advises that the climate services community must identify key strategies for reaching scale, not only in terms of geographic coverage but also in terms of integration into local and national policies and programmes. That Blueprint recommendation corresponds with the opinion of Dr Sander Janssen, team leader Earth Informatics at Wageningen University & Research, the globally renowned knowledge institute in the Netherlands. Today, they are well underway with the development of an “Observatory” that tracks the progress and reach of digital agricultural services in Africa and Asia. What happens in each country? What technologies are being used? Who is being reached? What are the results? “We map the Digital Agriculture market,” he summarises. He expects the Blueprint will help government institutions in developing countries understand the importance of focusing their policies. “The commitment and political attention underlined by this Blueprint highlights the importance of the digital agricultural services and can stimulate governments’ actions to build the digital and financial infrastructures needed.”
Looking at the foreseen investment level, he is resolute: “It is only a drop in the ocean. A small country like the Netherlands is investing three billion euros per year for the next ten years to become more climate resilient, but for developing countries such efforts are absolutely not foreseen yet.” He does hope the Blueprint will make room for a change of focus within governments and donor organisations. “The Blueprint will honour its name – digital CLIMATE advisory services – if local business partners are supported to integrate the enlargement of skills and knowledge in their offerings. In the long term, only that will help families cope with their agricultural choices in response to climate change.”
Blueprint voor investeringen in Digital Climate Advisory Services nu beschikbaar!
Veel meer moeite en middelen moeten geïnvesteerd worden om kleinschalige boeren weerbaarder te maken tegen klimaatverandering en onze wereldwijde voedselzekerheid veilig te stellen. Huidige pogingen om de meest kwetsbare boeren te bereiken zijn niet afdoende; investeringen zijn nu hard nodig. Internationale partners hebben onlangs een “Blueprint” ontwikkeld voor het ontwerpen en implementeren van Digital Climate Advisory Services (DCAS) voor 300 miljoen kleine boeren. Best practices vanuit het Nederlandse G4AW programma dienden daarbij als belangrijke bron van input.
Het probleem in een notendop: er zijn tegenwoordig ongeveer 500 miljoen kleine boeren die samen verantwoordelijk zijn voor ongeveer 60% van de wereldwijde agrarische productie. Ernstige klimaatverandering dreigt deze opbrengst met zo'n 30% te verlagen in de komende dertig jaar, terwijl gedurende dezelfde periode onze behoefte aan voedsel met 50% zal stijgen. Om deze trend te stoppen, worden Digital Climate Advisory Services (DCAS) ingezet om oogsten te behouden en op een duurzame manier te vergroten: van seizoensvoorspellingen tot adviezen over het bestrijden van ongedierte en van zaaikalenders tot vroege-waarschuwingssystemen en financiële diensten zoals verzekeringen en micro-leningen. Tijdens de recente Climate Adaptation Summit, die afgelopen januari in Nederland gehouden werd, waren veel deelnemers het daarom erover eens om een Blueprint op te stellen om voor het jaar 2030 tenminste 300 miljoen kleine boeren toegang te bieden tot deze diensten. Deze Blueprint is nu beschikbaar.
Een projectteam van zes organisaties (World Resources Institute, Global Center on Adaptation, Terranomics, IRI Columbia, World Food Programme, World Business Council for Sustainable Development) verzamelde input van drieëntwintig landen. Als een early adaptor in het aanbieden van deze innovatieve agrarische diensten sinds 2013, deelde het Netherlands Space Office de lessen die geleerd zijn tijdens het Geodata for Agriculture and Water (G4AW) programma in Afrika en Azië, waarin bijna negentig miljoen euro is geïnvesteerd vanuit publieke en private middelen. Daarbij werd het belang van DCAS om langdurige effecten te bereiken in het bijzonder benadrukt: kleinschalige boeren moeten weerbaar gemaakt worden tegen de grillen van een veranderend klimaat.
2,2 tot 7 miljard dollar
De Blueprint stelt dat de huidige DCAS-diensten ontoereikend zijn. “DCAS-diensten worden geplaagd door gefragmenteerde en kleinschalige diensten op projectniveau, beperkt begrip van best practices en verkeerd afgestemd beleid en investeringsimpulsen". Om het doel te bereiken, zo laat de Blueprint zien, is een investering van 2,2 tot 7,5 miljard dollar nodig. Ter vergelijking: tussen 2015 en 2020 werd ongeveer 1 miljard dollar geïnvesteerd. Diensten zullen moeten worden aangepast aan lokale omstandigheden, waarbij rekening gehouden moet worden met het niveau van digitale ontwikkeling, de klimaatkwetsbaarheid en overheersende geschikte bedrijfsmodellen. Carola van Rijnsoever, werkzaam als directeur Inclusieve Groene Groei bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, benadrukt het belang van dit maatwerk. “Het eigenaarschap van landen en het vraaggedreven ontwerp van DCAS zijn belangrijk. Tussen landen bestaan verschillen op het gebied van digitale vaardigheden, investeringen in infrastructuur, aanwezige instellingen en beleidsvormen en ontwikkelingen in de private sector. Geen enkele DCAS zal alle 300 miljoen kleinschalige boeren kunnen helpen".
Van Rijnsoever benadrukt verder dat de Blueprint onderdeel moet uitmaken van een groter geheel, alsmede het belang van het denken in "voedselsystemen". “DCAS zullen enkel kunnen bijdragen aan het vergroten van de weerbaarheid van kleine boeren als deze diensten samengaan met interventies in de agrarische sector. Marktontwikkeling, ontwikkeling van de waardeketen, een faciliterende omgeving en dergelijke zijn essentiële voorwaarden voor succes. Tegelijkertijd moet er ook rekening gehouden worden met aspecten zoals voeding, water, klimaat, biodiversiteit, duurzame energie en dergelijke".
Schaalvergroting
De Blueprint biedt handvatten voor het ontwerpen van DCAS, implementaties daarvan en gerichte investeringen. Er wordt geadviseerd dat de gemeenschap van klimaatdienstverleners belangrijke strategieën voor schaalvergroting moet ontwikkelen, niet alleen op het gebied van geografisch bereik maar ook op het gebied van integratie in lokaal en nationaal beleid en programma’s. Deze aanbeveling komt overeen met de mening van Dr. Sander Janssen, teamleider Earth Informatics bij Wageningen University & Research, het wereldwijd bekende kennisinstituut in Nederland. De ontwikkeling van een “Observatorium” dat de voortgang en het bereik van digitale agrarische diensten in Afrika en Azië volgt, bevindt zich inmiddels in een vergevorderd stadium. Wat gebeurt er in elk land? Welke technologieën worden er gebruikt? Wie wordt hiermee bereikt? Welke resultaten worden behaald? “We brengen de digitale agrarische markt in kaart”, vat hij samen. Hij verwacht dat de Blueprint overheidsinstellingen in ontwikkelingslanden zal helpen om het belang van gericht beleid in te zien. “De toewijding en politieke aandacht waar deze Blueprint om vraagt, benadrukken het belang van de digitale agrarische diensten en kunnen overheden stimuleren om actie te ondernemen om de benodigde digitale en financiële infrastructuren te ontwikkelen".
Kijkend naar de benodigde investeringen is hij vastberaden: “Het is slechts een druppel op een gloeiende plaat. Een klein land as Nederland investeert de komende tien jaar drie miljard euro per jaar om weerbaarder te worden tegen klimaatverandering. Voor ontwikkelingslanden zijn maatregelen op die schaal absoluut nog niet weggelegd". Hij hoopt wel dat de Blueprint zal leiden tot een andere focus binnen overheden en donororganisaties. “De Blueprint zal haar naam eer aan doen - digitale klimaatadviesdiensten - als lokale partners worden geholpen om het vergroten van vaardigheden en kennis te integreren in hun aanbod. Op de lange termijn zal alleen dat boeren kunnen helpen omgaan met de keuzes die klimaatverandering ze dwingt te maken.